Ýnadýna dik duruyor, gökteki kara bulutlar Ben sensizliði içimde avuttum, keþke kalsaydýn. Ne olur ayýplama! unutturmadý o umutlar. Seni var eden ruhumu, yokluðun ile sarsaydýn.
Saklanan bir þey var, lal olasý dilimin ucunda Yaklaþtýkça küçülen sen,beyaza konmuþ son nokta Gece de bir gölge kal, hiç yaþanmamýþ gibi ol da... Ufuktan gittikçe küçülen, güneþ gibi solsaydýn.
Herkes biliyor da ruhuma nasýl dokunduðunu Dile getiremez bu beden nasýl yorulduðumu Bilirsin aþklar’ýn hep o gözlerden okunduðunu Gündüzler senin olsun, beni gecelere sorsaydýn.
Gür saçlarýndan buket yaptým, yüreðime doladým Çizdim gözlerini beyaza, bakmaya doyamadým Sensizlik bir zindandý nicedir, hayra yoramadým Keþke sende ben gibi, bu kara sevdaya yansaydýn.
Þimdi daha kinli bakýyor, karanlýða korkumuz Gece yol keser zebaniler, ayrýlýyor yolumuz Birleþmeyen o kalp’ler de, vedalaþýrken sonumuz Bir son için sona deðecek, umutla sarýlsaydýn.
Yalnýzlýðýn gölgesinde gövdelenen bir "hisim" ben Sýcak bir günahýn, arsýzlýðýna gülen "sisim" ben Ve sensizliðin peþinden haykýran, gülmez "hiçim" ben Yalnýzlýðýma eþ, rüyalarýma güneþ olsaydýn.
Çýkabilirim bir gün karþýna, kimbilir ansýzýn Yansýn da yüreðin derinden, ýzdýraptan sýzlasýn Gözler biçaredir bakmasýn, o taþtan kalbin yansýn Yürüdükçe uzayan yollarý, sen hayra yorsaydýn.
................... K.Kurultay
Sosyal Medyada Paylaşın:
KURULTAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.