SÖZDE ŞAİRİZ İŞTE...

Dokuz þair gösterin doksan þiir yazandan,
Þu gýrtlaðý gerdandan kesmeyen namert olsun!
Yað çekmekle olsaydý, süt saðardýk Sazan dan
Kýlçýðýný boynuna asmayan namert olsun!

Kimisi sevdiðini bin küfürle yâd eder,
Ayný kulu az sonra iltifatla þâd eder.
Kýçýnda don yoktur da, pembe panjur vâdeder(x
Samimiyet israfmýþ, kýsmayan namert olsun!

Aþkýna bir kafiye yazan sulu gözlere,
Bir redif de þirketten eþantiyon sizlere.
Serenâd deniyorsa uydurmasyon sözlere;
Kuþe kâðýda mani basmayan namert olsun...

Küçük haným ``iþtahtan kesildim`` diye yazar,
Halbuki rejimdedir. Diyetisyeni kýzar!
Yalan söz kilo yapsa, boyu enine uzar
Yatsýda mum söndürüp kusmayan namert olsun!

Küçük beyde bir yangýn, sanki itfaye eri(x)
Okuyan da sanýr ki, Tuz gölü onun teri!
Mübârek yürek deðil, Çorum kaloriferi
Bizim ki kuzineymiþ... Küsmeyen namert olsun!

Peþin peþin söyleyim; Hemen kýzacaksanýz,
Çanak çömlek patlatýp oyun bozacaksanýz,
``Sen ne bilirsin`` türü sitem yazacaksanýz,
``Haddim bilirim`` deyip susmayan namert olsun!


(x) Okunduðu gibi yazýlmýþtýr.


Ali ERDÝNÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: