-Haným koþ telefondaki oðlun! -Nee! Oðlum mu, gerçek mi diyorsun? -Evladýmm, çok özledik seni çok!!! Beþ yýllýk gurbet bu þakasý yok. -Geliyorum, biri var yanýmda, Gidecek hiç bir kimsesi yok da.. -Gelsin yavrum? …………………..-Çok samimi biri, Üstelik çok seviyor sizleri… Yalnýz, anneciðim? ……………… -Buyur yavrum? -Artýk bizle yaþasýn diyorum… -Bir çaresine bakarýz çocuðum? Gelsin, o da bizlerden bir birey… -Ama diyeceðim önemli þey! -Ne oðlum? …………-Nasýl da söylemeli, Savaþta kopmuþ ayaðý eli. -Evlat, öyleyse getirme, problem. Baban yaþlý, ben ilgilenemem. O baþýnýn çaresine bakar, Söyle, gelmesin buraya kadar…
*** Günler geçti, gelmedi o evlat, Endiþe ve merak arttý kat kat.. Telgrafla sarsýldý anne baba; "Bir ceset var, sizin mi acaba? Gelin, oðlunuzsa alýn teslim" -Haným haydi gel, hemen gidelim… *** Geldiler çok uzak kasabaya, Ceset gösterildi anne babaya. Evet oðul idi morgta yatan, -Evlat! Kaybettik kavuþamadan… Yoktu cesedin ayaðý kolu… -Ýntihar!.. Midesi zehir dolu… Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.