Yaþanan her þeyde bir çýkar var Her barýþ arzusunun altýnda ise zarar... Tüm benliðimizle varýmýzý ortaya koysak dahi Var olmayan bir yokluðumuzla ruhumuz yanar
Para ve güç olmuþ asrýmýzýn tanrýlarý Her ne derece gülsek de halimize Hasmýmýz da o derece aðlatýr bizi... Hey sen zavallý insan ! Kalk ayaða ! Kurtar kendini geçmiþindeki karanlýklardan Ve saplantýlý korkularýndan... Unutma her daima aydýnlýk ileride parlar Burasý dünya ey insan elbet olacak bu kadar dar! Herþeyin olduðu gibi bir gün olur Senin de sonun gelir elbet Dert etme bu sýnavýn da bir þekilde geçer elbet...
Her zaman önümüzde uçurum Tanrýnýn lugatinde buna imtihan denir Yaþamýna göre alýrsýn notunu Bedelini ödersin mazinin ve geçmiþin... Ýnancýn olmasa ey insan soruyorum sana Bir karmaþadan baþka anlamý olur muydu hayatýnýn ! Unutma ki Tanrýnýn ve kaderinin Olgusu ve görüntüsü yoktur... Askýya alýnmýþ o kadar tanýmsýz olgun varken Niye yoruyorsun kafaný ulvi manalara? Soruyorum sana ey insan sen geçmiþin esiri misin? Bekçisi misin karanlýk ve kahrolasý duygularýnýn Mazide kalmýþ ve yok olmaya yüz tutmuþ hatýralarýnýn... Her ilahi nizamýn bir kesin neticesi olmalý elbet Sorulmalý geçmiþte sana atýlan kazýklarýn hesabý Ve kahpece senin hakkýna edilen tecavüzlerin hesabý...
Ruhunu sonsuza teslim eyle þimdi Býrak kendini karanlýk ve puslu mazinin takibine Býrak geride duraðan ve korkunç bir yýðýn manzara.. Sorgula her geçen gününü yeni baþtan Baksana kararmakta gün,batmakta güneþ... Meçhule giden meçhuller içinde elbet Var mutlak ve kesin bir hakikat... Býrak geçsin madem bugün Yol ver de yenisi gelsin yerine Býrak kendini en yücenin ellerine...
Anlamsýz ve keþemekeþ halinde bir manzara önümüzde Takýlmýþ en güçlü ve karanlýk þeytanlar peþimize... Yaþanan onca çýkar þavaþlarý,öldürmüþ kalbimizi Yok etmiþ ve bitirmiþ insaniyetimizi.... Barýþ firar etmiþ dünyamýzdan Karanlýklar ve karanlýða esir olanlar Fethetmiþ,zaptetmiþ topraklarýmýzý sonuna kadar... Öldürmüþüz hepimiz kendi kendimize yarattýðýmýz düþlerimizi Yok etmiþ,inþa etmekte olduðumuz yarýnlarýmýzý(geleceðimizi) Dert etme ey insan öldürme kanýp da bunlara kendini Zaten bir yok oluþu si mgelemekte Bunca yaþanan acýmasýz katliamlar ve umut hýrsýzlýklarý... Kalk artýk sana sesleniyorum uyuma ey insan! Gelecek sonsuza uzanan geniþ ve büyük bir kapý sana Ya en iyi þekilde arala o kapýyý Ya da kapat da bitir þu iþi sonsuza kadar... Þu komik dünyada herkesin baðlandýðý bir þey var nedense Oysa onlarý kendine baðlayan herþeyi Tanrý sorgular Yaþamak korkunç ve acýmasýz bir oyundur bu temsilde Ýnsan ise onun en basit ve aciz bir figüranýdýr... Sorgula her geçen günün ve yeniden yaþa geçmiþini Gelceðin belirsiz geçmiþin ise karanlýk Anlaþýlan kalmamýþ senin için en ufak bir aydýnlýk Sarýl sonu olmayan sonsuza ve geride býrak karanlýk yaþamýný...
SAYGILARIMLA M.ZAHÝD AY(28.10.2008) Sosyal Medyada Paylaşın:
spartalıprofessor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.