TOHUM İLE TOPRAK

( ETKÝLEÞÝM )

Toprak bir gün uyanmýþ
Fýsýldamýþ tohuma;

“Gel saçýl þu sineme”
Can katayým ruhuna”

Dile gelmiþ tohumcuk;

“Aç sineni ey toprak
Anam ol emi benim.
Ama öyle bir sar ki!
Sana benzesin incecik tenim”.

Topraktan cevap gelmiþ;

“Sen merak etme orasýný,
Hazýrladým ben teninin yuvasýný.
Renk renk açacaksýn baðrýmda,
Alacaksýn yüreðimin havasýný.”

Tohum ses vermiþ ;

“Rengimi de sen ver bana
Baðlý kaldýkça sýkýca sana
Sar, sarmala, yatýr usulca.”
“Toprak ana, kulum topraðýna.”


Toprak sardý tohumunu usulca
Aktardý tüm ruhunu, ana, oðulca.

Günler geçti,
Yetti rahmet,
Açtý tohum çiçeðini.
Toprak sundu çiçeðe,
Teþekkürle yüreðini.

Ve çiçek,
Gönüllerde þimdi.
Çoktan buldu,
Sýrça köþklerde kendi yerini.

Cemil YILDIZ
28.10.2008


Sosyal Medyada Paylaşın: