SEN KİMSİNKİ BE KADIN
SEN KÝMSÝNKÝ BE KADIN
Endam mavi sonsuzluk, gözler parlayan yýldýz
Çöle yaðmur yaðdýran, sen kimsin ki be kadýn
Güzellik içlerime aniden kayan yýldýz
Eþsiz huzurlar veren sen kimsin ki be kadýn
Þafak vakti apansýz yerleþtin benliðime
Ecel þerbet, içirdin, gençlik hayat çaðýma
Bir an hançer sapladýn, zavallý yüreðime,
Beni benden koparan, sen kimsin ki be kadýn
Ufkumun derinine, parlayan ýþýk oldun
Hilal gibi kaþlarýn düþlerime kuruldun
Umutlara yeþerdin, kýrgýn geceme doldun
Þerre kurþun sýktýran, sen kimsin ki be kadýn
Yarýna dair ne var, hep güç daða çevirdin,
Göðsüme sýkýp kurþun, ecele kalp devirdin
Soðuk hücrelerimi sýcak çöl de kavurdun
Damarda kan coþturan sen kimsin ki be kadýn
Güzelliðin depderin, hançerli bakýþlarýn,
Mevsimler deðiþtiren, ateþ gibi kýþlarýn,
Tüm bedeninde iþli, güzellik, nakýþlarýn
Aya çelenk kurduran, sen kimsin ki be kadýn
Kaderimle boðuldu týlsýmlý aþk selinde
Zindanýnda hapis mi, kaldým alev yelinde
Huzura giden çiçek, demet demet elinde
Kýþa bahar çaðýran, sen kimsin ki be kadýn
Çiçekler parçalanýr þaheserlik büstüne,
Bu kâinatta yoktur. Güzelliðin üstüne
Sanki güller dikiyor kor düþmüþ Filistin’e
Güne güzellik getiren sen kimsin ki be kadýn
Al dudaklarýn yeni bilenmiþ keskin býçak,
Gökten huzur meleksin dertler huzura açýk
Issýz geceme oldun. tapdýgým tek dað çiçek
Kalbe ateþ yaktýran sen kimsin ki be kadýn
Kul köle oldum sana artarak bu bedende
Ecele gideceksin, mahpusluluk kefende
Býraktýðýn izler kalýr, son nefes cýlýz tende
Mahþere ip gerdiren, sen kimsin ki be kadýn
Þiir çýðýrýr bakýþ eriten göz güzellik,
Gözbebeðimi ýsýtýyor, yýldýz parlak özellik
Sana olan yürekten, baðlanmýþlýk ezellik
Sonsuzluða vardýran, sen kimsin ki be kadýn
(DEMYANLÝ) ÝBRAHÝM ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.