Ver aşkından bir sadaka...

Halime bakýpta mutluyum sanma;
Sine’min dibine aþk har’ýn düþtü...
Mehtapla ýslanan,yorgun gözüme,
Yakamoz yakamoz son yar’ýn düþtü...

Uçtum bulutlara...yüreðimde sen,
Niçinmi,nedenmi...sorma istersen;
Elem zambaklarým açar gidersen.
Susuz daðlarýma...ve kar’ýn düþtü...

Ýnciler getirdi güvercinlerin,
Ortasýna koydu da secdelerin,
Rab’be uzandý da titrek ellerim;
Ýniverdi gökten...aþk; bir an düþtü...

Ey sevgili...aç kapýyý buyur et,
Ver aþkýndan bir sadaka,hayýr et.
Ne verirsen...ister beni kaldýr at;
Çaresiz düþlerim...çýra’n a düþtü...
ey sevgili...
Halis bir gülüm var elimde...belki kýrýk,belki soluk,belki dikenli...ama,taptaze kokusuyla kapýnda...uzaktan geldim...açmasanda beklerim...beklerim...beklerim...

Nebi KILIÇKAYA
18 eylül 2008
perþembe...03:20

Sosyal Medyada Paylaşın: