SÖYLE KİME YAR OLDUN

Ömür törpümmüþsün bilemedim ben,
Her gün bir parçamý kopardýn aldýn.
Cilve yaptýn herkes koþtu peþinden,
Ne bana ne baþkasýna yar oldun.

Bazen güldün bazen da iþmar ettin,
Her kim uzandýysa kolundan attýn,
Ne doymaz karnýn var herkesi yuttun,
Gül zannedip sarýlana har oldun.

Her göreni aþýk ettin kendine,
Akýl sýr ermiyor senin fendine,
Dolanýr durursun kendi kendine,
Herkesi doðrayan bir hýzar oldun.

Biliyoruz vefasýz olduðunu,
Çoklarýnýn uðruna öldüðünü,
Senin ise ölene güldüðünü,
Nice masum yüreklerde kor oldun.

Kimse kýskanmýyor seni kimseden,
Herkes ister ona düþen hisseden,
Senin biraz sevdiðini hisseden,
Ona týðý teber bir mezar oldun.

Senden de usandým bu sevginden de,
Yerginden de bezdim o övgünden de,
Bîzar oldum yalancý öykünden de,
Söyler misin sen kimlere yar oldun.

Mehmet Çiftci

Sosyal Medyada Paylaşın: