Ýnsanlar tatlý bir telaþ evlerini gidiyor Ellerinde mandalina portakal Ayaklarýnýn altýnda yapraklar uçuþuyor Gözlerinde ait olmanýn verdiði huzur
Güneþin son ýþýklarý dans ederken aðaçlarla Ýnce bir hüzün bulup yolunu sokuluyor yüreðime Yolunu kaybetmiþ bir çocuk oluyorum ben Son bahar akþamlarýnda sen Kim bilir nerelerde yaþamýný sürdürürken
Sosyal Medyada Paylaşın:
fürade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.