Kazýyarak zorla doðru yeri tutturamayarak yazdýðým anlar… Canýmý sýksa da parçalasa da o yazýlar dökülür kalemimden… Bak yine tutundu elime uzaklaþmýyor benden Kâðýda doðru 45’ bi acý aldý Yazmasýný istemiyorum… Durmuyor satýrlar doldu dökülüyor Git! Diyorum istemiyorum Aðlýyorum Uzak dursun istiyorum Yazmaktan usanmýyor…
…
Özümü kaybettim ki bulamýyorum özümün içindeyim ki bulamýyorum özümü içmek istiyorum gözlerimin arkasýnda bakmak istemeyen bi nokta bakmak istemediði bir yöne bakarken nereye kadar gidebilir bu huzur ve huzursuzluk
…
Tutmak istesem de acýlarý içine katsam da mutluluklarý karar verme katalizörü çalýþmýyor bir türlü Ýçime saklanasým var…
…
Kelimeleri içime gömüyorum dýþarý haykýrýyorlar tüm cakralarýmdan fýþkýrmaktalar duyularýmý kontrol edemiyorum kontrol merkezi hata veriyor içimde kayboluyorum belkide kaybolmak istiyorum ancak hayýr yine ordayým orda olmak istemiyorum yanýnda olmak istiyorum yanýmda olmasýný istiyorum Aþkýmý yüzüne haykýrmak istiyorum!
…
Neden? Ve ne çekiyorum e - de - den hali? Geçmiþ zaman hýzlý geçen zaman ya da hýzlý gelecek zaman neden bu kadar hýzlý AN!
bi an kaçmak istiyorum yanýndan uzaklara ama seni býrakamayacaðýmý bilmek beni bitiriyor yanýnda olsam hep seninle olsam... Baþkalarýna hesap vermek zorunda olmasam seni paylaþmak zorunda olmasam hiç birseyle ya da hiç kimseyle gözlerinin içine bakýp yine söylesem seni seviyorum diye acý çekmesem senin için ya da çekmesek bizim için...
…
bu kadar aðýr olmamalý bedeli aþkýn hazýra konmak da deðil....
…
Seni sevi yorumlarla doldursam içimi içimden içini çýkarabilsem ya da güvenim sonsuz olsa koþulsuz olsak...
…
Uzaklaþmaya ve kusursuzlaþmaya çalýþýyorum Hepsinden öte... Þu an adýný andýðým her þey içimi acýtýyor... Gözlerim dalýyor, boðazým düðümleniyor ve hepsinden önemlisi HÝSSEDÝYORUM hissetmek istemediðim kadar güçlü... Ateþim hep beynimin bi köþesinde Yaptýklarýmý sorguluyor bana ve bundan sonra neler olacaðýný... Sanki basit bi hurafe öykü gibi kocaman bi KARABASAN. Ellerimi kenetlemiþ birbirine bütün gücümü almýþ elimden ama hala gücümün varlýðýný savunuyorum neyime güveniyorsam? Yaþamýn daha doðrusu yaþamýmýn içinde bi yerlerde kayboldum... Hep kendim kurtulabileceðimi savundum ama bu sefer sanýrým sandýðýmdan da çaresizim...
…
Kalbim acýyor içimden sesin çekiliyor seni çekiyorlar acýlar içinde içimden uzaklardasýn artýk belkide orda kalacaksýn üzülmek de bana uzak artýk var olduðunu unuttuðum duygularýmý hatýrlattýðýn için bütün bunlar. Bütün bunlarý benden almaya tekrar kimin gücü yeter? Ama tekrar öldürmeye SENÝN!
…
Ruhumun içinde bir yerler var MUTLU Bir yerler var acý içinde Yada kývranýyor kendini tutamadan Yükseldikçe yükseliyor ama kalbimi de bi o kadar acýtýyor Çýplak ELLERÝM kanýyor… Kanarken gözyaþlarýmý içime akýtýyor Sahip çýkamýyorum sahip olmak istediklerime Kopuþlar var kopmasýný istemediðim Acabalarla dolu bi kýsýr döngü Kaos mu? Boþluk mu? Çocuk muydum? Çocuk mu oluyorum? Beklide büyümek istemiyorumdur…
…
Ýster miydin ellerimin kanamasýný Ellerimdeki kanýn senin içine akmasýný Parmak uçlarýmdaki tüm acýyý Bedenine akýtsam… Seni de benim kadar kanatsam Ýstemem benim caným kadar acýsýn, kalbin benim ki kadar aðrýsýn…
...
her yaným acýrken sözcükleri bulamazken sana kendimi vermek isterken bi heykel gibi oturmuþ resimlerine bakýyorum benden daha canlý daha huzurlu ölümümden daha hüzünlü seni seviyorum diyemememin acýsý kaplamýþ bütün odayý havayý inkar etmek istesemde yakamý býrakmaz kurtulamam kabus gibi peþimde sadece sen gelene kadar...
prizmatiQue
…
Kör müyüm kütük mü bir anlasam
…
Yýkýmlarýn arkasýnda nasýl durabiliyorum halen Ayakta kalmanýn yolunu nerden buldum - buluyorum Seni özlemenin yolu neden benim kalbimden geçiyor hep Bide o yolun geçtiði bölge neden acý veriyor Bu kadar mý zor her þey? Acý sözcüklerde midir? Ýstemek yetmez ki bazen Bazen dinlemen gereken yeri susturmamayý bilmek gerek Sevgi içinden dökülüyorsa onu serbest býrak…
…
Yazýlarýmýn içinde kaybolmak var Tutamamak var hiç bir þeyi Elimden kaçýrmak var kalemi Kalemin hakkýný vermemek Kaleme ihanet etmek Ucunu açmak hatta yontmak Kanýrta kanýrta içinden dökülmesi var olup biten her þeyin Ama bunlara birde engel ol! Saf-ý var Engel olmasan üzülürsün diyen bir yüz var O yüz hep sana bakar O yüz ki hep içine bakar O yüz içinden çýkar Aðlamak var taaa duygularýnýn içine Ruhunu acýtarak Haz mý verir bu…
…
Ne sakat açtýðým zaman mý kaçýþýyorlar ellerimden yoksa zaman mý kaybediyorum kayýp nedir?
Ya kazanç özüm sevmek mi? var olaný arzulamak var olanýn acýsýný çekmek deðil midir ki? var olmak var-ý istemek var-ýn içinde yer almak...
Çabalamak ne için? Peki ya çabalarý harcamak harcanan çabanýn ucunu görmemek... Zevk huzur sefahat AÞK en acýsý...
Sanki yasaklar zorluyor zorlu elzem kýlýyor elzemi hak görmek ELZEM’E HAK VERMEK...
…
Hep "neden" diye sormak "neden"lerin cevaplarýný bulmak "sonuç”a ulaþamamak "sonuç"
…
Vazgeçemiyorum Vazgeçmek zorundayým Ben, ben olarak kalacaksam Yüze bakmanýn acýsýný taþýyacaksam Deli edecek kadar âþýksam sana Vazgeçmek zorundayým Olmalý Ben olmalý Aþkýn içine sýkýþýp yaþamak da güzel Gerçekler yontuyor Aþký ve arzuyu "Yaþa ki senin hayatýn" Demesi ne kolay Ezilen senin yaþamýnsa Seçimse senin olan Vazgeçmek zorundayým
buradayým...
…
Hiç gibi hissediyorum... Gerçekte o hayatýn anlamý ben miyim? Yâda ben miydim? Bunu söylerken doðru muydu? Dürüst müydü?
"ölürken yere hayatýmýn anlamý yazýcam ve bunu bir tek sen anlýycaksýn" diyen ses hep mi çýnlar bir kulakta?
…
Bir martýyla göz göze geldim bana gökyüzünü iþaret etti olmak istediðim ve geri dönmek istediðim yeri de beraberinde
vapurun sesi kulaklarýmda çýnlýyor...
Sesini özledim kulaðýma fýsýldadýðýn þarkýlarý günün ilk ýþýklarý yanýnda olsun
isterdim acý çekmeden üzülmeden
ama kargalar geldi... yüzüme baðýrýyorlar hayatýn akýþý ve imkansýzlýðýný....
…
Sokakta kaþlarým çatýlmýþ yürüyorum mimiklerimden habersiz ve düþünceli... Aynalar la karþýlaþýnca tanýyamýyorum kendimi ne düþündüðümü bilmiyorum tek bildiðim çok özlediðim hiç yanýmda olmayan ruha sarýlýp uyumayý... Mutluluk ve Mutsuzluk terazisinin doðru yakasýnýn aðýrlýk vermesine ihtiyacým gün geçtikçe artýyor... Ki bu ne kâbustur...
…
Ayvazovsky’ nin resimlerinin içinde kayboluyorum.... Girdaplarýnda boðuluyorum...
…
Bu son noktadýr hayatta bu son çizgidir doyasýya yaþanan acýlarýn içinde kayboluþa bi hasret kapýlar acýktýr her yana ama aslýnda bir noktaya benimle uçmaya cesareti olmayana cesaretin içine kan akýtana ELLERÝMÝN içindeki ruh aksýn kaybolsun derinliklerde girdaplarda boðulsun o kadar derine insin ki onu kimse bulamasýn o kadar kaybolsun ki içinden bir daha çýkamasýn bu kehanetlerin sebebi AÞK olsun AÞK’a cesareti olmamak olsun HUZUR’u tatmanýn acýsý olsun bir daha HUZUR’u tatmayacak olmanýn can çekiþi olsun gözlerimden akan kandamlalarý dursun...
gülbin Sosyal Medyada Paylaşın:
goblin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.