Her zaman ilkindi vaktinde çıkardı

Yar…
Oda bir nefes
Alan candý
Kendi halinde
Alýþkanlýðýný icra eden
Kimseye derdini söylemeyen
Gariban bir zavallýydý

Her gün
Belirli saatlerde
Aklý erdiðince,
Kendi içtenliðindeydi,
Akortsuz bir sazý, nazsýz
Olan caný sanki anlatýyordu

Halin
Ýçinde coþmayý
Kelamý edebince
Konuþturmayý biliyordu
Saz elinde olmadýðý vakit
Sukut hal en güzel varlýðýydý

Çok
Manidar bakardý
Ýçe iþleyen nazarýnda
Korku saklardý, oysaki
Nihayetinde oda
Bir adam görünümünde candý

Bir
Mahareti vardý
Her zaman
Ýlkindi vaktinde çýkardý
Mutat olduðu üzere
Duraktaki banka oturur ve çalardý

Ne çaldýðý
Pek anlaþýlmazdý
Fakat öyle manidar
Bakardý ki akardý ki
Onun bu halini anlamayan
Çok nefesler kahkaha atardý

O ise bu
Duruma aldýrmazdý
Sadece melül melül
Balýklarýyla anlatýrdý
Yine her zaman olduðu
Veçhile otobüs duraða yanaþmýþtý

Kapýlarý
Açtý ve þoför
Sert bir bakýþ atarak
Zavallý adamý azarladý
Ve kebze þu anlamsýzca
Çalan sazýný diyerek sanki kükredi

Zavallý adam
O an adeta donmuþtu
Öylece duygularýný
Yudumladý ve parladý
Sazýn aðzýna ve adamlýk
Kimliðini terk edip kime ne ettin

Bu fakir
Halimden ne istedin
Nefsinden tufan
Estirdin halimi harap ettin
Þimdi artýk serinlersin,
Keyif içinde nefeslenip ne gösterirsin

Ne
Hakký bilisin
Ve ne de bahþedilen
Güzelliði idrak edensin
Sen ne kadar varlýk sahibi
Olsan da ruhun fakirliðinde sefilsin

Aþký sen
Nereden bileceksin
Vefayý hangi tefekkürle
Teneffüs edeceksin
Hareket ve kuvvetin yegâne
Sahibine þimdi sen ne diyeceksin

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: