İREZİL...!
Ne çayýn içilir,ne çorban yenir.
Dokunmadan,çýðlýk attýn irezil..!
Ne günahýn biter,ne tenin yunur;
Sen yüzdükçe dibe battýn irezil.
Kapýdan girdiysem bacadan kovdun,
Ben metheyledikçe,tersine sövdün.
Konuþmak istedim,baþýndan savdýn;
Çat ayazda,kara ittin,irezil..
Ya þundadýr ya bunda,at yazý tura.
Seni görmem için çektirdin kura,
Düþtük,çýkmaz ayýn çarþambasýna!
Bahislere soktun...uttun irezil.
Bayram kartý saldým,düþtük kadýya.
Okula yolladým,döndün cadýya.
Yaydýn;reklam ettin,saðýr duduya;
Aþkýmýn üstüne,yattýn irezil.
Sivasý bir baþtan bir baþa döndüm;
izini ýþýtan mum idim ,söndüm.
Üst kata umarken.zemine indim.!
Nebi ye doymadýn...yuttun irezil...
Nebi KILIÇKAYA
10 Aralýk1999
cuma 06:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.