Ve sen gidiyorsun öyle mi?
Yorgun ayaklarým kaldýrmýyorken bedenimi,
Batýk ruhumla,bir gece sessizce,
Gidiyorsun...
Gitme demeye dilim varmýyor ama,
Bu çöküntüye maruz býrakarak kalbimi,
Ruhumu harap edip gitmesen?
Közlenen ateþlerde savrulur küllerim.
Hayat zor gelir yokluðunda.
Boþ bakan gözlerimde kalan hayalinle,
Hatýra olarak gidiþini armaðan etmesen?
Suskun dudaklarýmda sadece iki hece kalmýþtý!
Git me!...
Ama çoktan gitmiþtin...
Hayalinle konuþuyorum geceleri.
Gelecekten beklentim olmadan.
Yoksa; yoksa hayalini de mi çekip aldýn kollarýmdan?
Sen gideli kaç zaman oldu bilmiyorum.
Kaybolduðum karanlýklarda bir sönük umutla,
Seni,sesini,gölgeni aradým...
Meðer bütün ýþýklar sendeymiþ!
Gidiþinle karanlýða gömdün benliðimi...
Sevgili!
Utanmýyorum artýk!
Çatlayan dudaklarýmda bir cümle;
Dönecek bir gün diyorum.
Son nefes yaklaþtý artýk.
Gayrý gün tükendi!
Gidiþin ölümü çaðýrmýþtý,
Ölüm sana kavuþmakmýydý peki?
Belki de...
Son nefeste de olsa;
Gözlerim sen diye kapandý ya!...
__________________________________anaksamun & YaðMuRun ÝzÝ____________
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.