Þimdi hayatýn gün batýmýndayým Yavaþ yavaþ siliniyor renkler Terli avuçlarýmdan kayýp gidiyor yaþamýþlýðým Düþlerim,hayallerim Ve yalnýzlýðým Aðýr aðýr uzaklaþýyor Gözden kayboluyor tüm gemiler Artýk tükenmekte yarýnlarým Ben doya doya sevemedim seni be gülüm Doya doya okþayamadým saçlarýný Hayatýn hep eksik yanýndaydým Mesela omuzlarýnda hiç aðlayamadým Hepte buna yanarým Birde her gidiþinde benden Yürek sýzýsýyla irkilirken Hayalini azýk edip Göz yaþlarýmý içerim Ben benden geçerken bu günlerde Hep eksik,sensiz kalan yüreðim Yarýný olmayan düþlerde, Karanlýk gecelerde, Solan gülün dikeninde, Serçe sesinde, Hep seni ararým Özleminle kokarken yýllanmýþlýðým Örselenmiþ duygularýmdan korkarým Bilirsin hep karanlýktýr benim bir yaným Korkunç bir karanlýk Ben karanlýðýmdan da korkarým.
Özcan ABBAK Sosyal Medyada Paylaşın:
sigma_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.