evet
sessiz pencereler önünden
azalmadan eskimeyen gidiþlere... evet...
evet
görülmeyen bakmalara
bakan körlemelere evet
hayýr
davet edilmeden içeri süzülüþüne
hoþ gelmeyen akþamcý hüznün... hayýr...
belki
dilimin dilim dilim keskinliðine
vuruþuna söz almadan vermelerin
biraz sonrasýnda
sonradan düþünülmelere
temizlenmeyi unutmuþ elvadalarýn aþklý sesine
biraz biraz
düþlerin paçavraya dönen tekiz yalnýzlýðýna
uzanmayan elin gölgeden çekilmeyen sýcaklýðýna
belki en çok
susturulmuþ tenin kýrýk buz kalabalýðýna
uzak bir sesin pervazýndan düþen incinmiþliðe
belki de
dönüþüne camdan þiirin
kanama hayrýndan bir evet...
sabret ömrüm,
sabret, nasýlsa azaldýn...
AsyaGülgünÖzkan
onyeditemmuzikibinsekiz
Fotoðraf: Oktay Bingöl