sensizliðe açýlýrdý pencereler
gönlümde her gün
ciðerlerime çektiðim nefes olurdun
veriþi olmayan
biriktikçe birikirdi sevdam
taþýyamazdým
bilmediðim bir ýþýða yürürdüm de
mayýn tarlasýnda korkusuz
yine de düþürmezdim ellerimden
umut çiçeklerini
kýlavuzum aþk , yalnýzlýksa arkadaþým
yollarým dikenli , yollarým çok uzun
ama bir ýþýk var ilerde !
görüyorum....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.