DEPREM VE KALBİM...

Yarýsý Düzce’dir, yarýsý Ýzmit
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir
Bitti her mutluluk, bitti her ümit
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir...

Þiddetle sallandý nice köy, ova
Karalar baðladý mavi Yalova
Çýnarcýk’ta ceset yýðýldý yola
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir..

Hayat durdu birden güzel Gölcük’te
Yüzlerce vatandaþ kaldý göçükte
Yürekler tutuþtu ceset gördükçe
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir...

Dizildi depremler arka-arkaya
Yandý yüreðim ah, yandý Sakarya
Bu gözyaþlarý,bu acýlar var ya
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir...

Acýlar büyüdü küçük yürekte
Feryatlar yükseldi güzel Hendek’te
Elden bir þey gelmez çok üzülsek de
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir...

Unuttum sanmayýn caným Bolu’yu
Gözlerim tanýmaz oldu uykuyuy
Hissettik o ölüm denen duyguyu
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir...

Kaynaþlý’da deprem yine kaynaþtý
Ýstanbul, Avcýlar birden karýþtý
Türkiye acýyla bir arkadaþtý
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir...

Tekirdað, Zonguldak, Eskiþehir’de
Ýnegöl,Sapanca deprem her yerde
Çaresizlik vardý yaþlý gözlerde
Kalbim hüzünlerle bütün bir þehir...

OKTAY ZERRÝN-BAFRA



Sosyal Medyada Paylaşın: