KIRILAN DÜŞ

umutluyduk ne çok seviyorduk

birden bire ne olduysa durduk

sonra kül olduk önceden korduk

hala o dem düþ mü görüyorduk



demirdi yüreklerimiz kýzgýn

sonra soðudu buz gibi yýlgýn

hüzün yaslý piþman ve kýrgýn

ah yüreði aþkla döðüyorduk



mutluyduk güzel anlar bizimdi

o anlar sevi çaðýndan imdi

sonrasý hüzün azap elemdi

ah kýrýlan düþe aðlýyorduk

1998


Sosyal Medyada Paylaşın: