ÖLÜ ÇİÇEK AĞIZLARI KESTİM

içine bayýlmýþ direkler serilmiþ.
kuytularda geçerken ölmüþlüðün.
sahnelere direndin uçan serçelerde
deniz bu kadar nefeslenmedi


ölü çiçek aðýzlarýný kestim
telgýraf tellerinde gezindiðim
saçlarýný parmaklarýný uzat sinamalara
çocuk sesleri geliyor toprak renginde


içimde deprendin durdun
uzak memleketlere giden ray yollarýyla
mevsimleri çökerttin þiirlerinle
postmodernist hayatlarý tuttun
olmadýysa ziftleþen nehirlerde

sabah elini açmýþ kimsesiz yollar gibi
uyan uyan sürgülenmiþ kapýlarda
ardýna bakmadan geçen gözlerin
bir bilge daha gelir kaybolurcasýna
mezar taþlarýna yaslanýp türküler söyle
elinde kutsal kitaplar mabedinde


söyle söyle iþte bir defa geldim
aradýðým kelimeyle
koynunda göðermiþ ekmekle
koynunda göðermiþ ekmekle
baþýmda eksilmeyen bozulmuþ tarihle
sýlasý oldu sabah dökülenlerle
Sosyal Medyada Paylaşın: