Ömrümün son demi yaklaþmakta
Parlak ýþýklar bir bir sönmekte yazýk
Yorgun tren son istasyona varmakta
Dünler geçmiþte kaldý bugün var artýk...
Sokaklar ýslak kaldýrýmlar boþ, sensiz
Güller açarmý bir daha sessiz, sessiz
Þiir olur yazýlýrým satýrlara kafiyesiz
Dünler geçmiþte kaldý bugün var artýk...
Düþünme sakýn bensiz geçecek bir aný
Olmasa da sonu býrakamam hatýraný
Yakarým yýkarým seni koparmaya çalýþaný
Dünler geçmiþte kaldý bugün var artýk...
Aslý olur gezer dolanýrým dað tepe
Leyla olur sürünürüm yaban ellerde
Dursun sensiz geçecekse an, saniye
Dünler geçmiþte kaldý bugün var artýk...
Yürek kapýsýndan giren terkedilmez
Sayýlý günler aþkla geçer farkedilmez
Vuslat uzakmýdýr vakit varmý bilinmez
Dünler geçmiþte kaldý bugün var artýk...
Kýþýmý bahara çeviren gül oldun sen
Hayatýmda olsa da gocunmam diken
Sarýldýkça kanayan yaralar kapanýyorken
Dünler geçmiþte kaldý bugün var artýk...
Yolcular kalmadý tren son istasyonda
Tek sen kaldýn yaþlý, paslý yürek garýnda
Perde kapansýn sessiz vuslat duraðýnda
Dünler geçmiþte kaldý bugün var artýk...
Hülya Akyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.