Saat üçe sen vardý
Ve üç beþ nöbetiydi yaþamak
Gecenin koynunda.
Avuçlarken yýldýzlarý sunmak için sana
Ýki parmaðýmýn arasýnda tutuyordum ayý…
Býrakýyordum üç beþ nöbetlerinde
Beni çoktan býrakmýþ olan hayatý
Bir tek sen oluyordun saat üçe beþ kala
Uyku yastýðýmý tersyüz ediyordu
Saat tam beþe geliyordu
Seni alýp gidiyordun
Ayan beyan görüyordum
Ben galiba ölüyordum
Saat üçe sen kala caným
Ben durmadan kanýyordum…
Ve üç beþ nöbetiydi yaþamak gecenin koynunda
Ben her sabah
Kan kaybýndan yitirilmiþ bir hayata
Yeni bir sabah açýyordum
Tan henüz kýzýlken
Son bir yýldýz seçip dilek tutuyordum…
Þimdi, akreple yelkovaný parmaklarýmla tutuyorum
Dursun istiyorum üçe sen kala zaman
Deli gibi dönüyor akreple yelkovan…
***
Zararým kendime Rüveyda, ruhun duyar mý þimdi senin?
Ben kendimi gerdim çarmýha
Adýn kesiyor daraðacýnda ipimi
Adýn dudaklarýmý yakýyor
Andým var Rüveyda, andým var kendime
Bir gün çýkýp gelirsen
Kendimi vericem sevinç sellerime...
Þimdi deðil biliyorum, çaðýrsam duyamazsýn ki
Sesim yankýlanýr mý ovalarýnda?
Sen þimdi çok uzaktasýn Rüveyda, sonsuzluk daðýnýn yamaçlarýnda...
Ýstersen söyle beklemem
Ama zararým kendime, sevdim seni
Sen sevme beni gücenmem
Adýný yutarým, sevdan kalýr kursaðýmda
Sevdam bir yanardað, lavlarým kaynamaya durdu
Tutamýyorum daha fazla
Çýðlýklarým donuyor aðzýmda
Tutulmuyor Rüveyda...
***
Tahmini bir süreç bu
Belki’lerin ucuna astým gelme ihtimallerini
Sonra istasyon saatine göre ayarladým vakitlerimi
Hangi vagondasýn sen þimdi?
Bana doðru mu yollarýn, yoksa son’a doðru mu bilmeden...
Ya gelirsen diye umudu söndürmeden
Kaç sabah geçti bu gar da seni beklerken
Saymadým inan
Saymak gelmedi içimden
Kaç hayat geçti de önümden, bir sen
Bir sen, dönmedin gittiðin meçhulden...
***
Bizden beni çýkar, bir sen kalsýn geriye
Ama kalmasýn aklýn ben de...
Önümüz sonbahar sevgili
Sýký giyin
Sevdiðim o þalý al omuzlarýna
Ebruli bir desen gibi dans etsin sýrtýnda
Aklýn bende kalmasýn
Üþümem ben
Aklýmda olduðun sürece sen
Anýlarý yakarým bir þilebin güvertesinde
Isýnýrým bir þekil de dert etme...
Bir türkü söyle son kez benim için
Kulaklarýma dolsun sesin
Ve ben artýk gideyim
Aklýn ben de kalmasýn sevgilim...
***
Gülüm bahar geçiyor ay oldu bak
Demir kapý sürgüleniyor üzerime
Bu benim mahpusluðum kendime hiç bitmiyor...
Görüþ bitti, ben bittim, seni nerede, nasýl tükettim? ? ?
Gülüm bak mevsim deðiþiyor
Benim gibi üþüsen donarsýn, dayanamazsýn
Nasýr tutmamýþ ellerini kim ýsýtýr þimdi bebeðim
Avuçlarýma doldurduðum nefeslerim
Kendi ellerimi bile ýsýtmýyor artýk
Hele yüreðim
Hele yüreðim sevdiðim...
Titriyor, titriyor da
Dona dona, yana yakýla hala seni sayýklýyor...
***
Tuzlu denizinin suyunda yýkandý
Arýndý bedenlerimiz
Bir tek þahidimiz vardý
O da sýr gibi sakladý bizi ikliminde
Ýliklerine iþlemiþti kýyamadý sevgimiz
Ýstese kalakalýrdýk sudan çýkmýþ balýklar gibi
Cansýz ve gözlerimiz fersiz
Ama sýr gibi sakladý bizi Akdeniz...
Bacamýz tüttü dumanýný tuttu
Tutuþtu bedenlerimiz suyunu serpti
Serpiþtirdi yaðmurlar kanadýný açtý
Aç’tý sevdadan yana kalplerimiz
Doyurdu bizi Akdeniz...
Kriz@nt€m
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.