Dört yanýmý kuþatan, atomlardan sorarak, Dillerde deðil seni, gönüllerde ararým. Nefes denen o Ruhda, varlýðýný bularak, Hiçliðin içindeki, benliðime sararým.
Beden denen balçýðý, özünden sýyýrarak, Sevabýyla birlikte, topraklara katarým. Veçhinin nuru ile, ufkunda durularak, Katre katre ýslanýp, aþkýnla aklanýrým.
Tayyi zaman ve mekan, çizgisini aþarak, Hak olan yarda kalýp, celalinden korkarým. Alemlerin sýrrýný, perde, perde açarak, Ecrinin ümidiyle, kanatlanýp uçarým.
Þekilsiz bir sevdanýn, ipiyle baðlanarak, Ölümsüzlüðe doðru, yolculuða çýkarým. Sessizlik dünyasýnýn, þafaðýyla doðarak, Ezan ile salanýn, mecrasýnda akarým.
Þahin Hanelçi 23.10.2008 ELAZIÐ Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.