[ italik
Köhne bir dükkân ki, küçücük oda,
Tombul madam oturuyor önüne bakýp,
Tezgâhýn ardýnda görünür mahzun.
Çilli boynunda bir sürü boncuk,
Þýkýrdýyor kollarýnda bilezikleri…
Deviriyor gözlerini bakarken,
Þiþman ayaðýnda tempo sesleri…
Yeni bir plâðý koyuyor þimdi,
Dýþarý taþýyor müziðin sesi.
Eski gramofonda yitik bir nefes
Seslenir sanýlýr yýllar öncesi…
Çiçekli örtüyü iþlemiþ elde,
Sararmýþ, minelerin mavi renkleri,
Küçücük vazoda mor menekþeler,
Gülümseyip okþuyor bir bebek gibi…
Sararmýþ o siyah beyaz fotoðraf,
Gülümser duvarda taze bir kadýn,
Seneler öncesinden çaðýrýr gibi…
Sarý saçlarýnda küçük bukleler,
Her birinde saklý sýcak sevgiler…
Pencereden görünen çitli bir bahçe,
Aðaçtan aðaca ipler gerili.
Üstünde uçuþan renk renk çamaþýr
El sallýyorlar gibi esen rüzgârla…
Esnedi geriye doðru yaslanýp
Güldü tombul madam, þehlâ bakýþlý.
Bu akþam belki de gemi yanaþýr,
Beklenen görülür bakarken düþte,
Düþündü geçen yýllar nasýl dolaþýk,
Daldý uzaklara aklý karýþýk…
Duvardaki aynada görünen aksi,
Yýllar öncesinden göz kýrpar gibi.
Þehlâ gözlerinden dökülen yaþlar
Ufukta bir gemiye el sallar gibi…
Parmaðýnýn ucuyla sildi gözünü,
Çaldýðý plâðý koydu yeniden.
Titreyen eliyle tutarken tempo,
Þehlâ gözlerini yumdu derinden…
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.