Gülümseyen Kelebek Ölüleri
Uzadýkça yürüdüðümüz yollar
Durulur çavlanlar umutsuzlukla.
Bir çýldýrýþ hakim olur
Usanan þehrin insanlarýnda.
Bitmeyen yollar
Yarým kalan dizeler
Yüzlere yerleþemeyen tebessümler üstüne
Düþer birazdan pencereler önüne
Gülümseyen kelebek ölüleri..
Kaybolan düþlerimizin imamesi yüzünden
Yuvarlanýr yerlerde göz boncuklarýmýz.
Yüreðine nakýþlanan sökülür birazdan
Kehribar dökmesinden fýþkýran sevdan.
Döner göz yaþlarýn sedef taþýna
Düþer birazdan pencereler önüne
Gülümseyen kelebek ölüleri...
Ýçine çekersin yüzüne yansýyan
Otobüs camlarýnda beliren hayat karelerini.
Kesersin saçlarý belinde esmer kýzý
Okþaya durursun içine iþleyen sýrma ruhunu.
Özlemle çarpar burnuna
Yarinin kekik kokusu elleri.
Düþer birazdan pencereler önüne
Gülümseyen kelebek ölüleri.
Yakalarsýn unuttuðun tebessümleri...
Leyl u Nehar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.