KEDİM EVE DÖNMEDİ
Hep olduðu gibi parmak hesabýyla deðil,
Ramazan ayý zamanýyla hesabýný tuttum.
Üzerinden tam iki ay geçti ama ne yazýk ki,
Benim minnoþ kedim hala eve dönmedi…
Küstü sandým önce, barýþýr gelir dedim
Yine evin kapýsýnda ‘Miyav…!’lar dedim
Kapýyý açýnca dalar, mutfaða gider dedim
Dediklerim olmadý, kedim eve gelmedi…
Düþündüm taþýndým, hayvan haklarýný
Aklým almadý bu ülkede biten olanlarý
Evimde minnoþuma üzülüp dururken ben
Minnoþ’uma durup üzülürken evimde ben…
Ey insanoðlu, ey oðlu-kýzý, ey kýzlarý!
Söyleyin Minnoþ’umun nerede olduðunu.
Bilinmeyen bir yerde keyfinde belki o,
Bilinen bu mekanda üzülüp duran ben…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.