GÖVDEN DE BİR AŞKIN AĞLAMA SESİ

Yýkýntýlarýnýn yalnýzlýklarýyla bir araya
Geldik
Akþamýn kendini sabahta
Özletmesi

Gövdende bir aþkýn aðlama sesi
Soyunup gökyüzü kesilmesidir

Gözlerine astýðým yalnýzlýðýn renkleridir
Her saatin içimde bir cenaze gibi
Geçip gitmesidir

Adýný bilmediðim bir çiçektir bahçenin
Yolunu kesen
Meyvelerdir artýk urganlarda çürüyüp giden
Bir vakumun düþlerimi emmesidir uykun
Bana ilk ezberlediðin þarkýlarý söyle
Söyle uyu güneþte uyusun

Gökdelenler arasýnda kaybolan gölgen olsun
Yalnýzca bedenlerin konuþtuðu gecelerin
Geride kaldýðý
Yapýlarý ayakta tutanýn harç olmadýðýný
Söyle

Kim kimi doðurdu geceden ve sözden kendini
Ayýrarak
Sen görünmüyorsun artýk
Yol deðiþmedi yolcu yerinde sayýyor
Ah

Sözlerinden kendime yaptýðým lamba
Ayak izlerini bulmak için kalbime tuttuðum ayna
Onca yaralý aðaçlarýn saf duygularýndan
Bayram yerinden geçer gibi geçersin

Gülden elbiseler dikiyorum yaðmura
Herkes sessizce konuþuyor nedense
Bir yüzüm çocuk bir yüzüm ihtiyar kalýyor
Tahta çivilerle bir araya getirdiðim gemi
Göðü delen iki ýrmaktan geçiyor

Cesaret dua eden bir korku kýlýðýnda sýkýlmýþ
Terli yumruklar býrakýr bana
Geceleyin bir kadýn atar kendini suya
Boðulur su
Aðýt mý Ölüm mü Ýntikam mý

Gaz lambalarý geceyi yakarken üzümler
Korkudan kararýr
Bir çember çiz kimse girmesin içeri

Kuþlar ki insanýn çocukluðudur
Kanat ol uç

Kalbim senin kýnýndan çýkmýþ hançerse
Ýster kendini vur ister beni
Kimse olmasýn ateþ bile
Beni alan kanat senin uykundu



23.10.2008
SOKAK ÞAÝRÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: