Ne âdemden ve ne de demden
Yar…
Zihnim
Abluka altýnda inlerken,
Kalbim dirliðe hasret çekerken,
Ruhum
Hicran içine nazar iken,
Uyanmak, kalbi olmak ve ne zor!
Canýn,
Canana tevessülü olunca,
Aþk kendi ikliminde anýlmayýnca,
Hilkat
Yozluðunda solumak varsa,
Hüznü hýçkýrýklar, þimdi yanýmda!
Beþer
Nefesi tedaviye muhtaçken,
Âdemlikten maksat, adamlýk iken,
Âdeme
Mahkûmiyet konuþulurken,
Kimlik sekülerliðe þimdi aþikârken!
Sevda
Tohumlarýna ne oldu kurudu,
Hizmet, mazi sahifesinden okunda,
Nur
Kayýp mý oldu, feyz kimi sordu,
Ecir hiç aranmaz oldu kalp yoruldu!
Artýk
Ne âdemden ve ne de demden,
Hiç ayýlmayacaðým mý ben badireden,
Bir
Yorgunluk zuhur ediyor yürekten,
Anlamaz oldum, ne hazin dertlerden!
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.