Yalnýzlýðýn tenha sokaklarýnda dolaþýrken ruhum ýssýz kalabalýklarýna karýþýr sensizliðin ve gölgeleriyle, dost gecelerde bir seni düþünürüm
sigaramýn dumanýnda, yine hep sen varsýn sevdiðim salýna salýna daðýlýr ve duman duman gözlerimden karanlýk bir boþluða karýþýrsýn sessizce , sensizce
bilirim asla yok olmazsýn ama, ben göremem seni kaybolduðunda, tuhaf olurum bir nefes daha, bir nefes gibi çekerim içime seni ve sonra, yine daðýlýr gidersin sigaramýn dumanýyla aðýr aðýr ve kimbilir hangi bilinmez ýssýz sokaklarýna karýþýrsýn yeniden yalnýzlarýn
ben, sonra yine, yine seni düþünürüm sevdiðim ve yeniden çekerim içime duman duman sigaramla seni, bir de, o kahrolasý sensizliðimi...
Mert YÝGÝTCAN Maltepe / istanbul 02 Nisan 2007 23:45 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.