Söyle bana Ýliya,
Hangi dudaklarda þimdi nefesin?
Hangi kollarda bedenin?
Ah! Ýliya!
Yandýðým gecelerde
Yok ettim seni.
Gecenin zifirisinde dilimden düþmezken
Söz verdim yüreðime
Ýsmini anmayacaðým diye!
Ah! Ýliya!
Özlem de neymiþ,
Sar beni, sarmala,
Bucaksýz rüyâlarýnda
Umutsuz gezinir düþüncelerim
Ýdamdadýr ruhlarýn kalbi
Bilmeyeceksin hiçbir vakit Ýliya!
Bir yemin ki
Anlayamaz hiç kimse!
Sevmek de neymiþ Ýliya!
Kanýtla bana, kanýtla Ýliya!
Beyazýn siyah olduðunu, siyahýn pembe olduðunu
Nedir ki doðru?
Aþk mý?
Bilinmezliðin kuraðýnda yeþerttiðin
Mutlak bir gün tüketeceðin
Her bedendeki hayvansal duygu!
Anlamaya çalýþma boþuna!
Duygular zýkkým olmuþ
‘Yalan dünya’nýn üstünde bir kök salmýþ, olmayacak yerlere
Þimdi sen Ýliya!
Bir bedenin
Satýlýk ruhunda kendini bulmuþken
Satýrlarým fazla gelir sana
Anlamaya çalýþma!
Ah! Ýliya!
Son yazýlandýr belki bunlar
Sana ve dünyaya
Sakýn duyma!
Belki buluþuruz diðer diyarda!
Sana þimdilik ELVEDA!
Sensiz yarýnlara MERHABA!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.