BEYAZ ÖNLÜKLÜ PAMUK HEMŞİRE

BEYAZ ÖNLÜKLÜ PAMUK HEMÞÝRE


Yaný baþýma gelmek üzereyken ölüm,
Sanki baþucunda gülen dermanlýk beyaz sümbülüm,
Son diye hatýra defterini imzalarken,
Daha zamanýn var diye senle çözülür kördüðüm,
Düþünce eline canandan daha emniyetli bir ömürsün,
Yolumun üstüne dikilen kötü taþlar,
Hep senin o beyaz ellerin ayýklar,
Acýlar içinde yaðmur gibi dökülen yaþlarý,
Çaresizlik acýsýna ilk sen indirirsin o karakaþlarý,
Sararýp solan yüzler seninle aydýnlanýr,
En ümitsiz zamanda þefkatin dalgalanýr,
Nur iþlemeli elinde doðar,
Tan yerinden sabah güneþleri,
Devalýk hastalar þen dolu sesinde hayat bulur,
Göðsümde karanfiller bir anda solmuþken,
Gözüm dostlarým ecel yolumu beklerken,
Kabrime varmaya, cesedime kefen hazýrlanýrken,
Sen varsýn yaný baþýmda,
Sensin hayat verenim baþucumda
Tadýna tarifliðimde var acizlik
Yaný baþýmda saadet ve neþeyle doldu,
Solmuþ dudaklarýnda þifa suyu,
Etrafa neþe saçan sevecen gülüþlerin,
Bembeyaz açan çiçeklere benzersin beyazlar içinde,
Sevimliliðin merhamet çiçeði,
Hep ayný terazinin gözünde,
Bazen çaresizlikte,
Bazen tesellide,
O beyaz giysilerin içinde
O güzelim kepinle
Yüzündeki gülümseyiþ
Gözlerindeki ýþýkla
Tatlý sözün ilaçtýr,
Yüz aynasý hayatýn

Iþýk sensin, umut sen,
Dindir acým, uyut sen,
Yükü aðýr meleksin,
Kendi derdin unut sen
Çiçeklerle bezenmiþ bahçenin
Güllük güneþlik hayat odan
Rengârenk çiçek iþlenik
Kar örtülü dünyan
Güleç yüzünde hasta emziren
Gülen yüzünde saðlýk satan
Kanatsýz hastane meleði
Þifa tatlý dilinde
Yükü aðýr
Þefkat kollu
Gýrtlaðýmda halat baðlý dar aðaç’ýn da el veren
Güne þafak uyandýran
Yaþam rüyam gündüzüne ihtiyaç duyar

Ýnsanlýðýn yaný baþýndasýn o günlerde,
Sen bazen hayatýn en baþýnda
Müjde tadýnda sevindirirsin eþleri,
Bazen ömrün bitim noktasýnda
Sevecen hürmetkârlýðýnla teselli edersin yetimleri,
En son varlýk diye kalpleri fetheden,
Ýþte sen o
Empati ve anlayýþlý
Finaldeki hassas refah
Beyaz önlüklü pamuk hemþirenin kendisisin






(DEMYANLÝ) ÝBRAHÝM ÖZDEMÝR


Sosyal Medyada Paylaşın: