Yutkunduðun soluðun aðýrlýðýnda uyandýn uykundan Kirlenmiþ hüzünle korkunun ürkekliðine sýðýndýn Ýki iklim farkýydý suretinde çýplak gezinen yýrtýk tebessüm Gövdenin gövdeyle birleþtiði kaçak sürgün sevdalar yaþadýn! Dilini bilmediðin kentte
Ne kadar yabancýydýk yaþadýðýmýz kent insanlarýna Karanlýðýn gözleri kalýnlaþýyordu gün geçtikçe Ödünsüz yaþadýðýmýz zamana esir düþtük
Eskiden dar gelirdi cadde, sokak Þimdi yaþadýðým bedenimden þikâyetçiyim; kendi ellerimde küfleniyor doðrularým Bu kentte nasýl hiç kimse yoksa, ihanetin sessizliðini kucaklayan yeni mevsimler yeþerecek birgün
Ve ecelsiz öldü umutlar! Diri diri yakýldý yasý tutulmayan bedenim Dilini bilmediðimiz yeni kentte uyanmak için rüyaya daldýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasan hüseyin birol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.