Ey! Bir bir, yerlere düþen sarý yapraklar. Yeþil köþkünde, süzülürdün bir zamanlar. Toplanýp serenat yapardý, bütün kuþlar. Sizi de mi vurdu,bu acýklý sonbahar.
Üzülürsün, gönlüm gibi, rengin sararmýþ. Yeþil yapraklar gibi, ömür de yalanmýþ. Gördüðün güzelliklerin, bir sonu varmýþ. Ýstemesen de, ölüm gelir, kapýný çalarmýþ.
Yukardaki resim kendi çalýþmam Ülkü Ahýska 22.eylül.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
gül peri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.