MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

307-SENİNLE KALIRDIM BEN
Şahin Hanelçi

307-SENİNLE KALIRDIM BEN


Kimsin sen? Bilebilsem. Sýrrýný çözebilsem.
Ömrümün sevabýný, önüne dökebilsem.
Özündeki cevherin, içine girebilsem.
Dað baþýnda rüzgarla, karlarda kalýrdým ben.

Ýki yabancý gölge, olmuþuz biz evrende,
Zamana hükmederek, geçiyoruz içinde.
Bir adým ileriyse, iki adým geride,
Gülüne takýlmadan, dikende kalýrdým ben.

Sözcüklerin dilinde, anlaþýlmaz kalmýþsýn,
Maskelere gizlenip, ardýna saklanmýþsýn.
Yaþanmazý cevrinde, nakýþlayýp asmýþsýn,
Zehrine bulanarak, renginde kalýrdým ben.

Sessizliðin içinde, aynada gördüklerim,
Kutbundaki sevdaya, varýlmaz dediklerim,
Anlamýnda yok olup, gözünde süzdüklerim,
Çakýllardan olsaydý, mecranda kalýrdým ben.

Dillerin çeþnideyken, beynin baþka yerlerde.
Beyaz zakkum açýyor, söylediðin sözlerde.
Hesabýnda zamanýn, kaþýnda kirpiðinde,
Dökülseydi deryalar, suyunda kalýrdým ben.

Aklýmýn fecrindeki, mehtabýma düþseydin.
Zamana gömülerek, düþlerimi dürseydin.
Yaþanan gündüzleri, üstüme sen serseydin,
Sabahýn gurubuyla, seninle kalýrdým ben.

Þahin Hanelçi
04.08.2008
Avcýlar/Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.