ib
DERİN YARA
(Bir silah namlusunu dayayýp þakaðýma
Ölsem bir þafak vakti böyle yaþayacaðýma... )
Ne kar diyor ne yaðmur ne sýcak ne de ayaz,
Sokaðýnda geziyor yüreðimin sýzýsý,
Benimle yaþlanýyor dudaðýmdaki niyaz
Vurduðun yer kanýyor karanfil kýrmýzýsý…
Karanlýklar içinde olsa da tanýyorum,
Uzaktan göz kýrpýyor evinizin ýþýðý,
Bilsen hayret edersin nasýl kýskanýyorum,
Pencerene sarýlmýþ mavi bir sarmaþýðý…
Çiçekli bahçenizde gölgeni görsem yeter,
Gözümde yaþ alýyor bu en yaralý yaným,
Burnumda burcu burcu senin hasretin tüter,
Bacanýzdan savrulan sanki benim dumaným…
Yanýp sönen yýldýzlar harelenirken suda,
Ýþte böyle her gece sýzlýyor derin yaram,
Yalnýz ben ayaktayým bütün þehir uykuda,
Beyhude gözyaþýmda teselliyi aramam…
Bütün olanlara demek kader diyorsun,
Oysaki gördüklerin korkulu bir düþ gibi,
Ne kadar aný varsa býrakýp gidiyorsun,
Ben düþerken topraða vurulmuþ bir kuþ gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.