SENİN UĞRUNA YAR

SENI SEVIYORUM ESRA


Senin uðruna yar
Yýllanmýþ bir þarap misali
Eskidi seni gizli gizli severek bu kalp, yar
Gecelerin karanlýðý çöküverirken üzerime
Gözlerimde ki mabetten sen akarsýn ’’yar’’ diye yar

Senin uðruna yar
Her nefes alýþýmda ve her kalbimin atýþýnda
Adýný zikir eder dudaklarým hiç yorulmadan
Sevdanla kuþatýlmýþ kalbim bin bir feryat-ü figanla
Boðuluyor kalbimin dikenli gözyaþlarýyla

Senin uðruna yar
Bu gülistan-ý sinede ne dal kaldý ne yaprak
Bahara vuslat özlemiyle hep baharý bekledi bu sine yar
Bülbül hep seni bekledi dikenlerine razýyým diye
Ama sen açmadan gülüm bülbül ölüme açýldý

Senin uðruna yar
Ey! Ruhumun damarlarýnda dolaþan kan-ý ruhum
Aþkýnýn ateþi ruhuma heykelini dikti.
Parmaklýklar ardýnda ki seni bekleyen bu kalbim
Biliyorum yârim güneþi görmeyecek senin uðruna

Senin uðruna yar
Bu kalbim ’’belki sana visal olurum’’ diye
Hep, inleyen yaþlarla süslenip seni bekledi yar
Ey! Elvan çiçeklerine bürünmüþ þairin yâri
Bu þairlik mertebesindeki azizlik senin uðruna



Sosyal Medyada Paylaşın: