CİHAN İKİ SEVDA TEK

Rüyamda görseydim ’imkânsýz’ derdim
Senden bu vedâyý duymak da varmýþ.
Sayende tanýmsýz hallere girdim
Ecelin emrine uymak da varmýþ...

Kâinat sýnýrsýz türlü yol sunar
Canlýlar imrenir, cesetler kýnar.
Ölünce herkes mi bir isim anar?
Adýný ahrette yaymak da varmýþ...

Melekler kabirde seni sordular
’Allah’tan öte mi?’ deyip durdular.
’Yok’ dedim, Kuran’a el koydurdular
Lâ-havle gömleði giymek de varmýþ...

Sanma ki ölüler konuþmuyorlar
Hiçbiri -vedâ-nla tanýþmýyorlar.
Lûtfedip yanýma yanaþmýyorlar
Sabýr gömleðini soymak da varmýþ...

Burda bir mahkeme var bilmediðin
Boþa suçlu ilân edilmediðin.
Bin sevap iþlesen de gülmediðin
Listeye ismimi koymak da varmýþ...

Bir ara dudaðým ismini andý,
Görenler þehadet kuþandým sandý!
Ötede tarifsiz bir ateþ yandý
Sükût dan nâra ya kaymak da varmýþ...

Ýlk ölüm dediðin, zahmet-i sefâ
Ardýndan bir sorgu, benzersiz cefa.
Ölümden az sonra, ikinci defa
Yeniden canýna kýymak da varmýþ...


Ali ERDÝNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: