Ağlama!

Evet sen,

Ne kadar haklý olsan da,

Haklarýnýn gaspýyla karþýlaþsan da,

Ne olursun gözyaþlarýný akýtma, umudunu karatma.



Senin,

O aziz nefesin var ya,

Unutma ki bir gün çýkacak darlýðýnda,

Her ne kadar yeis varsa da, sen ne olursun aldýrma.



Sana,

Ben þimdi ne deyim,

Biliyorum ki pek çok sefil bir nefesim,

Hakikat nerede ben nereden bilirim, kalbinde acizim.



Ne yýllar,

Tükendi ve nede gasplar,

Hep siz mi olacaksýnýz eziyet yaþayanlar,

Hak adýna takla atanlar utanmadan þarlatanlýk yaparlar.



Senin

Mahzun halini düþündükçe,

Her ne kadar nefesimde takatsizse,

Kalbim titremelerde, ruhum bir girdabýn hüznüyle sende!



Aslýnda,

Bir insanýn mayasý bozuksa,

Hicranda eðer baþucumda duracaksa,

Serabýn solgunluðunda, umuda açýlmak hak olmazsa inanma!



Ömür,

Mütemadiyen böyle yaþanacaksa,

Gasp edenler arlanmadan hep cirit atacaksa,

Ruhum prangalarda Ýsanýn hikâyesini yaþayacaksa sen ayýkla!



Akidemim,

Münhal yozluðunda,

Maslahatlarýn saðanaðýnda nefes alýnacaksa,

Azimet kimin umurunda, maðfiretin hakikati anlaþýlmayýnca!



Korkmak

Uzvi deðil kalbi olmalýdýr,

O kalp sahibinden arî nefes almamalýdýr,

Hak her yanýmý kuþatmalýdýr kelam o vakit anlamýný bulmalýdýr.



Gitmeler nihaidir,

Beklemeler fecrin zindeliðindedir,

Þafak, umutlarýn nefesinde aþikâr olan gerçektir.

Kim neyi bilir, hikmet nerede gizlidir, o sabýr benin terazimdir.





Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: