Felaket boyutuna gidiyordu kurak, Herkes çare arýyordu, yoktu dur durak… Dualar, yaðmur bombalarý, hem kaç kere? Damla yoktu ve kurumuþtu büyük dere.. Halk çaresiz, yine çýkmýþlardý duaya, Bu sefer en yüksek tepeye, hem de yaya… Yaþlýca biri gitti öndeki müftiye; -Efendim acaba? ……………….-Bu çekingenlik niye? Gel söyle! ……….-Biz þehirdeyiz, çok günahýmýz, Bizden duayý kabul etmez Allah’ýmýz… Bakar mýsýnýz, þu tepedeki çobana? Þu dorukta koyunlarýný otlatana… Faiz yemez, kumar oynamaz, kadýn kýz yok, Bir tek sütle beslenir, yarý aç yarý tok. O masum kul dua etse, biz desek amin, Benim aklýma böyle bir þey geldi demin… -Münasiptir, bu gerçekten iyi bir fikir, Senden rica ediyorum, git onu getir… Çoban geldi, birazcýk korkar bir bakýþla; -Hocam cahil bir insaným beni baðýþla, Dua kim, ben kim, nasýl olacaðým imam? Temizliðim yok, sýk çamaþýr yýkayamam… -Evladým, sen Allah’ýn çok saf bir kulusun, Azgýn deðilsin, çünkü nimet yoksulusun.. Ýçinden geldiði gibi yap o duaný, Belki gelecek, dualarýn kabul aný… Garibim baþladý yalvarmaya: …………………..……… -Ya Rabbi, Bize yaðmur gönder! …………….…..-Amiiin! ………………………-Ver sicim gibi, -Amiiin! ………-Bu kulun duasýný, kabul buyur!.. -Amiiin!.. ………-Arkadaþlar, bakýn! Baþladý yaðmur!.. Tekbir sesleri, ýslýk sesleri, alkýþlar… Çobana doðru yöneldi memnun bakýþlar. -Ya ya ya! Þa þa þa! Çoban çoban çok yaþa! Herkes çobana doðru koþtu, bir kargaþa.. Alkýþ, ýslýk, haydi omuzlara o garip; Kör þeytan aþka getirdi kalbine girip: -Burada benden baþka ermiþ bir kul mu var? Ey millet! Yaðmur tamam, ister misiniz kar???!
www.ekremsama.com Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.