Sislere gömülmüþ ormanda kaldý düþlerim, Cesaretsizligim gizlediklerimi ortaya çýkaramadý. Yaþadýgým yalan yanlýþ bi çare þeylerdi çogu zaman. Kalemin diline gelen dudaklarýmdan dökülmedi. ’’Seni seviyorum’’ demek ilk kez agýrdý benim için Kaçtýgým ve yine geri döndügüm yollarda Hayellerimi býraka býraka ömür eksilttim. Biraz soluksuz yaþamayý göze alabilseydim; Hayatýmýn þiirini yazabilirdim.. Herkes vardý yüzümde, Ama yine de derin bir yokluktu yüzüm..
Yasemin Çetintaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavişim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.