GEZELİM, GEZELİM EL ELE GÖZLERİNİN KIYILARINI

Gezelim, gezelim el ele gözlerinin kýyýlarýný,
Göz bebeði, denizinin kýyýlarýna vuran serin dalgalarý,
Islatsýn kumlara basan çýplak ayaklarýmýzý,
Sarýlalým, sarýlalým hasret kalan kumrular gibi,
Isýtsýn sevgimiz esen rüzgarlarda içimizi,
Bir hoþluk yaþayalým uçuþan martýlarýn seslerinde.

Girelim, girelim kol kola,
Gözlerinin kýyýsýndan geçelim gönül bahçene,
Uzanalým gölün kýyýsýndaki söðüt aðaçlarýnýn gölgesine,
Seyredelim gökyüzündeki kuþlarý, uçurtmalarý!
Elimizi koyalým birbirimizin kalbine,
Yaþayalým tarif edilemez duygularý.

Hava baþlar kararmaya,
Dönelim yeniden gözlerinin kýyýsýna,
Bakalým güney kýyýdan batan güneþe,
Sarmaþ dolaþ vaziyette,
Üzerimize vursun batan güneþin ýþýklarý,
Bir tablo oluþturalým ressama.

Sýðýnalým! sýðýnalým!
Yaðan yaðmurda, ýslanmamak için kirpiklerinin altýna.
Güneþ batmýþ yerini býrakmýþ ýssýz karanlýklara,
Yatalým, yatalým kalbinin derinliklerine,
Uyuyalým, uyuyalým duygularýnýn içinde,
Hissedelim kendimizi meleklerin yanýnda.

Hasan Ýsrâ Yýldýrým
20 Ekim 2008

Sosyal Medyada Paylaşın: