İşte o vakit!

Biliyorum

Hissedileni anlatmak için,

Ne kýtanýn uzaklýðý ve nede varlýðýn azlýðý bir sancýdýr.



Sevmek,

Þayet muratsa o ilgadýr,

Cezbeden hazdýr, yaþamak adýna hardýr, an için þarttýr.



Nasip haktýr,

Aramak hak adýna vuslattýr,

Rekabet niye vardýr, kalpler ancak sahibiyle anlamlýdýr.



Ondan uzaklaþmak,

Kuraklýðýn kadrinde nefes almaktýr,

Rahmet adýna ne vardýr muhabbet ancak aþk için olandýr.



Fevri sevdalar,

Anlamsýz lafazanlýklar ne aþktýr,

Ve nede kalbi inþirahtýr hak adýna olmayan bir hezeyandýr.



Ýþte o vakit,

Aldanmak ve aldatmak vardýr,

Vefa sorgulanmayan anlamdýr, sadakat kim için þart olandýr.



Ecir nerede aranacaktýr,

Kalp kim için baðýþlanan fütuhattýr,

Ruhun bizarlýðý kim için hakikati hazandýr, o an þaþýlacaktýr.



Aþk kendi ikliminde,

Zaman bir düþün kimin kadrinde,

Ýdrakin eþiðinde, topraðýn bereketiyle, yaðmur serinliðinde!



Oysaki ne daðlar,

Ve nede eþsiz yamaçlar geçit vermez,

Halin devranýnda nefeslenmeyeni istemez ve asla haz etmez!



Zerredeki kuvvetin,

Aþkýn hüviyetinde ki muazzam uzletin,

Ömrün her sahifesine nakþedecek fetretin engin nefesleriyle!



Nazar edilen güzelliðe,

Keþke lerden yarar gelmeyen özelliðe,

Akýl var niye, düþünmek bir gaye ise, gerekçeler þimdi önünde!



Bilinir hak kiminle,

Ezelde verilmiþ bir söz vardý niye,

Ömür hasat için bir sahifeyse, þimdi dareyn için kim neyi bekliye!







Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: