Ne kapýmý çalan var,ne de halimi soran,
Ne malým mülküm kaldý,ne de cebimde param,
Gözlerim kapýlarda,yüreðim dualarda,
Ya kabir görünecek,yada derdime derman,
Düþte bile düþünce,anlarsýn düþtüðünü,
Terk edenleri görünce,anlarsýn öldüðünü.
Dalmýþým geçmiþime,kan akýttým içime,
Fark ettim iltifatlar,paramla gençliðime,
Düþenin dostu olmaz,düþmeden anlamadým,
Artýk bu yakýnmanýn,faydasý yok kendime.
Düþte bile düþünce,anlarsýn düþtüðünü,
Terk edenleri görünce,anlarsýn öldüðünü.
Yýllar yýlý dinledim,düþenin dostu olmaz,
Gördüm ki her düþeni, dostlarý bile sormaz,
Düþmeden düþmüþ gibi,düþte çevrene bir bak,
Tek tek uzaklaþýrlar,yanýnda kimse kalmaz.
Düþte bile düþünce,anlarsýn düþtüðünü,
Terk edenleri görünce,anlarsýn öldüðünü.
Sinan Karakaþ