KALEMİME KÖZ DÜŞTÜ...

Kalemime köz düþtü...

Hasretinden,seni yazdým yollara.
Yüreðimden,kalemime köz düþtü.
Hani,birkez,dokunduðun ellere;
Adý saný belli olmaz, kýz düþtü.

Zaman oldu,dolu vurdu baðýmý.
Çakal sardý,talan etti daðýmý.
Hep,ele yaz,çözemedim düðümü;
Merhemsiz yareme,çorak tuz düþtü.

Zuhur ettin,ay dedeye,gecemde.
Seherlerde,esip durdun,bacamda.
Son çiçektin,baharsýz aðacýmda;
Hülyalarým...yastýðýmdan tez düþtü.

Bir konuþsam...bir sarýlsam...bir öpsem;
Güzel yarim...sevememmi garipsem.
Dili bülbül,göz yaþýmdan,gül yapsam;
Kaf daðýndan,anka diye,kaz düþtü...

Turnalarý hiç görüpte,andýn mý?
Þarkýlarý dinleyipte,yandýn mý?
Yalvarana;bir geriye döndünmü?
Senden bana,þu kalenden, bez düþtü.

Elbet bir gün,yolun düþer gelirsen,
Ýþte aþkýn,iþte gönlün,alýrsan.
Issýzlarda;bir Nebi`mi bulursan;
Karanfil koy...üzerime, az düþtü.
Nebi KILIÇKAYA
17/ekim/2008
22:20 cuma

Sosyal Medyada Paylaşın:

ıssızgemi Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Batan gemi... Yine geleceksin... Kurban olduğum... Affedermisin..?! Unuttum seni..!? Garipler parkı... Mektup geldi yar'dan..! Biliyorum...ordasın... Son'um geldi... Çorbacıdayım...!