Pek sevinmiþtim sizi ellerime ilk takýþýmda O karlý havalarda nasýl üþüyordu ellerim
Bir gün, “Yardýmlaþmayý” öðütlerken annem Bana sizi hatýrlattý “O eldivenlerinin yününü dayýn verdi” dedi Öyle ya bizim koyunlarýmýz yoktu “Ve eldivenlerini halan ördü” Öyle ya annemin binbir iþi vardý o kýþ
Pek acýmýþtý halam Ellerimi üþümüþ görünce hatýrlýyorum Küçücük parmaklarýma ölçüp ölçüp ördü o eldivenleri
Saðol dayý saðol hala... Ýþte bu “ilk eldiven” hikâyem Þimdi ruhlarý þad olsun o dayýmýn ve halamýn
Ýlk eldivenlerimi yün ve güzel örgülü Unutmayacaðým hatýranýzý hiç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdioruc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.