BALIKÇI

Sabah ezanýyla düþtü yollara,
Sýrtýnda bir çanta ve omzunda bir olta...
Eminönü’ne gitti erkenden,
Hani Kadýköy Ýskelesi var ya,
Ýþte tam onun yanýna...
Çantasýný açtý, hazýrladý malzemeyi,
Oltasýný bir güzel düzenledi,
Misinaya çengelleri taktý,
Uçlarýna da balýklarý kandýracak kadar yem,
Sonra da boðazýn serin sularýna attý...
Karþýda Galata, karþýda Kýz Kulesi,
Sanki balýklarý oltasýna kovaladýlar,
Herkes bekledi,
O habire çekti,
Derya kuzularý onu çok sevdi...
O gülümsedikçe,
Balýk akýyordu oltasýna...
Gelen geçen ona selam verdi,
O da balýk beklerken,
Sohbet etti, çocuk sevdi,
Neþe saçtý etrafýna...
Kýskandým Balýkçý’yý,
Ne kadar da mutlu görünüyordu...
Yanýna gittim,
Sohbet ettim,
Ýçimdense þunlarý geçirdim...
Hey gidi Balýkçý Ahmet,
Beni de tak oltanýn ucuna,
Savurup savurup at deryaya,
Karýþayým huzurun maviliklerine,
Özgürce kulaç atayým,
Senin gibi ben de,
Mutlu olayým...

Ömer DEMÝR

Sosyal Medyada Paylaşın: