Sarhoþ olanda gezer, aþk- ý ilan Ne gezer aþk, ayýðýn yüreðinde? Kendinden geç! ye iç aman; Bu âlemde sevda ile geçinilmez.
Sakýn! sû-i zanna kapýlmayasýn, Kim delidir, kim velîdir bilinmez. Þarabýn tadýna varmaya bakasýn; Bu dünyada akýl baþta gidilmez.
Aman ha; zâhire aldanma gâfil! Bakan her göz; aynýsýný görmez. Kimi bilir sapýk, kimisi görür sefil! Hayyam gibilerle; bu yol seçilmez.
Nûþ-a nûþ gidersin kendi kendine, Havz-ý kevser gibi yutup genzine Aklý meze etme! dünya derdine; Sâkinin elinde bu ömür biçilmez.
Þu akýlla bilmem kaç sýrra uzandýn? Sarhoþ ol dedim, sende inandýn! Nûþ-i hayatla bilmem ne kazandýn? Varlýk ile bu dünyadan gidilmez..
Zâhire bakýp bu mal bitmez sanýp, Alayiþe aldanýp, or’da burda sýzýp Her yüze güleni dostum sanýp, Ya rab’la gönül köprüsü kesilmez... Þarapla Sýrat köprüsü geçilmez...
Fatih EFE Sosyal Medyada Paylaşın:
Hitaf-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.