*** NUH'UN GEMiSi ***

Bir vakit bozulmuþ dünyanýn hali,
Bir vakit çýlgýnca sular kabarmýþ.
Çaresiz periþan cümle ahali,
Umutsuz gözlerle ufka bakarmýþ.

Görünmez bir tufan bir derin afet,
Sarýnca evreni uzun bir müddet.
Utanmaz uslanmaz o azgýn millet,
Nedamet içinde Nuh’a yakarmýþ.

Metanet timsali asil peygamber,
Kendine inanan nas’la beraber.
Bir ýþýk, bir nusret, kutlu bir haber
Dilemiþ, el açýp secdeye varmýþ.

“Kurtuluþ vaktidir bu selden” diye,
“Bir gemi yapýlsýn tez elden” diye.
Yetiþmiþ gaipten muþtu Nebi’ye,
Umutlar yeþermiþ, yüzler aðarmýþ.

“Nuh’un gemisine bühtan edenler”
Ýlâhi takdire isyan edenler.
Daðlarý kurtuluþ sanýp gidenler,
Bakmýþlar her cenah su ve buharmýþ.

Geminin rotasý dönünce daða,
Yeni bir gün doðmuþ yeni bir çaða.
Eðilip yüz sürmek için topaða,
Analar kýzanlar düþler kurarmýþ

Ufukta yepyeni dünya özlemi,
Bir baþtan bir baþa sarmýþ alemi.
Nihayet umuda yol almýþ gemi,
O kutlu mevsimin adý baharmýþ.

Bir sýr ki bilinmez yeri neresi,
Kimi Ararat der, Cudi kimisi.
Þimdi bir efsane Nuh’un gemisi,
Alimler kâhinler onu ararmýþ.


(Taþova, 19.10.2007)

Ali Rýza Atasoy



Sosyal Medyada Paylaşın: