Sevgilim, sen varsýn diye geldiðim Yokluðuna mahkum ettiðin Bu þehire artýk vedâ ediyorum, Ýmkansýz olan bu sevda, Artýk bu þehre sýðmýyor... Sevgilim, yumuþacýk kalbin Ne ara taþ oldu senin, Oysaki, benim sevgimi hep küçümserdin, Sen yüreðindeki bu aþk’la Hasreti içine nasýl sýðdýrdýn? Ben ismini haykýrýrken Çýðlýk, çýðlýða içimde Akan göz yaþým, damlýyor kalbime... Bilemedin ne çok þeydin sen bende, Kalbimdeki ateþi söndürdün, Kül üþüyor...
10 ocak 2025
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadriye Bircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.