Efsun Gibi
Ýpekten feracesini örtünüp, huzurdan çekildi
Kuðu boyunlu akþam
Marazlý bir eþkýya gibi yine geldi gece
Yanýk bir bozlak çýnlarken gecenin kýlcallarýnda
Týkanmýþ bir baca gibi yine kendi içime tütüyor
Rüzgarda açýk kalan pencereler gibi yine kendime çarpýyorum
Sen gideli, iyiden iyiye ýssýzlaþtým
Eþini kaybetmiþ bir çorap gibi yalnýzlaþtým
Okyanuslar da kucak açmýyor artýk bana
Yaðmurlar dersen kuraklýðýmdan bihaber
Çöl bitkileri gibi içten içe çürüyorum
Ben her gece böyle jilet artýðý hüzünler biriktirip
Kendimi dirhem dirhem azaltýrken
Sahi… Sen nasýl hiç eksilmiyorsun bende
Bire kýrk veren buðday baþaklarý gibi nasýl çoðalýyorsun içimde
Kan gibi
Nasýl sýzýyorsun beynimin kýlcallarýna
Suya sýzan Ebru, Ebruya iþleyen sýr mýsýn
Her gece Ziggurat tapýnaklarýndan firar etmiþ
Bir Babil prensesi gibi geliyorsun anason kokulu yalnýzlýðýma
Bir sarýlýyorsun…
Sanki sarýlýyor birbirine Nil ve Sina
Ay tanrýçasý Artemis
Güzelliði ile göz kamaþtýran Truvalý Helen misin
Sen gideli kaç mevsim geçti, kaç takvim yapraðý eskidi
Unutulmaz denilen ne aþklar unutuldu da
Sen nasýl unutulmuyorsun
Nedir sendeki bu týlsým
Kanlý adaklar adanan ziyaret olmuþ bir türbe
Üstüne gül suyu örtüler örtülen kutsal bir yatýr mýsýn
Bunca zamana ve aramýzdaki bunca uzaklýða raðmen
Ýçten sürgülediðim kalbimin paslý kapýlarýný ardýna dek açýp
Efsun gibi nasýl fýsýldayabiliyorsun içime aþký
Nirvana’ya ulaþmýþ bir Budist dinginliði ile
Hala nasýl sevdirebiliyorsun kendini böyle
Tozlu bir Tümülüs’ten çýkan bir gözyaþý þiþesi kadar
Küçük müydü ki kalbim…
Senden baþka bir kadýn sýðmýyor içine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.