ACI KADER
artýk bitti
artýk bittim ben
bi yere kadar herþey
normal bi insanýn kaldýrabileceði yüktan daha aðýr benim yüküm
hiç gülmeyeckmiyim acaba ben diye soruyorum
her gece her sabah her öðle her akþam
her an bunu sorguluyorum
yediðim darbeler canýma teketti artýk
bu kadar yeter
insanlar çok acýmasýz bazen
öyle kötüki insanlar
içlerinde öyle þerefsizler öyle kahpeler varki
ve biliyormusunuz bunlarýn hepside benim etrafýmda
ne kadar þansýzým deðilmi
ne kadar umutsuzum
bazý insanlar þaþýrýyorlar bana
neden böylesin
neden bu kadar acýmasýzsýn diye
hep soruyorlar baþýmý þiþiriyorlar
çünkü bilmiyorlar
asýl acýmasýz olan hayat
ve ta kendileri
hiç kimsede þöyle demedi bi gün
aysenur memnunmusun hayatýndan
insanlarý seviyormusun
onlara yürekten güveniyormusun
bi acýný paylaþacak dostun varmý
aðladýðýnda baþýný yaslýycak biri varmý etrafýnda
kimse bunlarý sormuyor
kimse bunlarý merak etmiyor
kimse aydýnlýðýmý görmek istemiyor
anlamýyorum kimseyi
anlatamýyorum derdimi hiç kimseye
tek sýrdaþým var benim
içimdeki küçük kýz
tüm sýrlarýmý o biliyor
beni aðladýðýmda üzüldüðümde o avutuyor
iyiki o var
eðer bu gün böyle mutluysam onun sayesinde
herþeyimi ona borçluyum
kimse onun gibi diðil
dost sanýp sevgili sanýp güvendiklerim bile
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.